En une nuit, notes pour un spectacle

Verdiept in die fatale nacht, proberen ze er een voorstelling uit te puren. Maar welke voorstelling? Welk verhaal willen ze vertellen, en hoe? 

En une nuit is geen voorstelling zoals alle andere. Het is eerder een laboratorium voor een theater dat nog moeten worden uitgevonden. Op scène husselen de acteurs  lineaire verhaallijnen dooreen en nemen ze ons mee in hun dromen, vragen en discussies. Ze gooien hun lichamen in de strijd op zoek naar nieuwe emoties en spelen als kinderen, balancerend tussen hoop en werkelijkheid. 

Terwijl ze zich onderdompelen in de strijd en het nalatenschap van Pasolini, herzien ze scènes, toetsen ze hypotheses aan elkaar af, stapelen ze opties op, en verbeelden ze  een collectief geschreven oeuvre , bruisend, onaf en van een ongelofelijke vitaliteit in het licht van onze tijd. 

De geestdriftige eclectische artiest Pasolini waarschuwde zijn tijdgenoten onophoudelijk voor het gevaar dat de boeren- en arbeidersculturen liepen. Hij laat een rijk en woelig oeuvre na, doordrongen van de aangekondigde verdwijning van alle fragiele levenswijzes, van de buitenwijken van grote steden en van de landelijke dorpen in het diepe Italië. Hij verdedigde hun dialecten en folklore tegen de eenheidsworst en verwoestende kracht van de mondiale consumptiemaatschappij. 

Samen met hem stierf die nacht een hele wereld. Wat kunnen we vandaag doen met die verdwenen bestaansvormen, die talen, die lichamen? Hoe kunnen we die erfenis die ons ontzegd werd terug in leven roepen, om een nieuw Wereldverhaal te vertellen, vanuit het perspectief van de verliezers? Hoe kunnen we ons pessismisme en onze nostalgie doorbreken om motivatie uit het verleden te putten en nieuwe verzetsdaden te bedenken voor de toekomst?